Size mahallemizin iki küçük fabrikatörünü
tanıtmak istyorum.
Mahallemizde oturdukları için sahiplendik.
Uzun rampa sonundan
Talatpasa orta okuluna dönen geçitler
varya o küçük fabrikalar
X geçidin sağ tarafindaydi, şimdiki ofis depolarina varmadan önce.
İsmail Çalışır(Değirmenci İsmail) ve Jak, Salvotor ve Amada Yohay (Yaghane)
şimdi nereden aklımıza geldi diyeceksiniz. Malum virüs dolayısıyla evde ekmek yapmaya karar verildi ve market siparişine özellikle tam buğday unu eklendi.
Aradık taradık bulamadık, böreklik unla eve döndük. Neyse hafıza hemen geri sariverdi. Çocuğuz dedem sağ, çarşıdan ekmek almazlar, harman sonu mutlaka babaanneme evde ekmek yaptırmak için iki çuval buğdaydan un dövdürurdu veya çektirilirdi (öyle tabir kullanılırdı) Tam buğday unu şimdiki gibi razmolu,
kepegi, irmigi alınmış tam bugday unu degil. Kara un... Ismail abi, bu iş karşılığı
paramı yoksa unmu alırdı onu bilmiyorum. Diğer fabrikatorlerimiz Musevi Jak, Salvator ve Amada kardeşlerdi. İsmail abinin değirmeninin sağ tarafında.
Dışaridan görüntü olarak fabrika olabileceğine dair hiç bir fikir vermeyen bir
binada, çuvallarla getirilen gundonduleri yağ ve para karşılığı sıkarlardi,
arka tarafında yanan büyük bir kazan vardı. Hafif ısıtılmış ve kırılmış gündöndüler prese girip ezilmeye başlayınca kavrulmuş gündöndü kokusu mahalleyi sarardi.
Tarla tapanı olan şişe ile yağ almaz enaz 4-5 teneke yağ sıktırırdı. İki küçük fabrikatorumuz bunlardı işte. Şimdi ikisininde yerinde yeller esiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder